Կենսագրություն/Biography

Ծնվել եմ 1957թ. սեպտեմբերի 14-ին, Երեւանում:
Ավարտել եմ Երեւանի Բելինսկու անվան թիվ 38 միջնակարգ դպրոցը:
1974-1979թ.թ. սովորել եւ ավարտել եմ Երեւանի ճարտարագիտական համալսարանը` ստանալով ճարտարագետ-էլեկտրիկի որակավորում:
1979-1991 թ.թ. աշխատել եմ “Հայհաստոց” գիտաարտադրական միավորումում որպես ճարտարագետ, “ՎՆԻԻՍտանդարտէլեկտրո” ինստիտուտի հայաստանյան մասնաճյուղում` ավագ ճարտարագետ, “Տրանզիստոր” գիտաարտադրական միավորումում` ավագ ճարտարագետ, առաջին կարգի ճարտարագետ-կոնստրուկտոր, սեկտորի վարիչ, ապա հաշվողական-տեղեկատվական կենտրոնի պետ:
1988 թվականից եղել եմ Ղարաբաղյան շարժման, իսկ այնուհետեւ Հայոց Համազգային Շարժման ակտիվ մասնակից:
1989-90-ին “Տրանզիստոր” ԳԱՄ ջոկատի կազմում մասնակցել եմ ԼՂՀ Հադրութի շրջանի Բլութան գյուղի պաշտպանության գործողություններին:
1991-1999 թթ. անընդմեջ ընտրվել եմ Հայոց Համազգային Շարժման վարչության անդամ:
1990 թվականին ընտրվել եմ Հայաստանի Հանրապետության Գերագույն Խորհրդի պատգամավոր, աշխատել տեղական ինքնակառավարման հարցերի մշտական հանձնաժողովում:
1991-ի հունվարին ընտրվել եմ Երեւանի Շենգավիթի շրջանի շրջխորհրդի նախագահ:
1992-ի հունիսին նշանակվել եմ Երեւանի քաղգործկոմի նախագահի տեղակալ, իսկ դեկտեմբերին հրաժարական եմ տվել` քաղգործկոմի նախագահ Համբարձում Գալստյանի հրաժարականի կապակցությամբ:
1993-ի հունվարին ՀՀ Նախագահի հրամանագրով նշանակվել եմ ՀՀ Նախագահին առընթեր վերահսկողական ծառայության ղեկավար:
1995-ի մայիսին ընտրվել եմ Ազգային ժողովի պատգամավոր:
1995-ի հուլիսին ընտրվել եմ Ազգային ժողովի փոխնախագահ:
1997-ի հունիսին հանդիսանալով Սեւծովյան տնտեսական համագործակցության միջխորհրդարանական վեհաժողովի հայաստանյան խորհրդարանական պատվիրակության ղեկավար, ընտրվել եմ Սեւծովյան տնտեսական համագործակցության միջխորհրդարանական վեհաժողովի փոխնախագահ:
1998-ի փետրվարին հրաժարական եմ տվել Ազգային ժողովի փոխնախագահի պաշտոնից եւ ընդգրկվել Ազգային ժողովի ֆինանսավարկային, բյուջետային եւ տնտեսական հարցերի մշտական հանձնաժողովում:
Նույն օրերին կասեցրել եմ իմ անդամությունը Հայոց Համազգային Շարժման վարչությանը` վարչության նախագահի հետ սկզբունքային տարաձայնություններ ունենալու եւ որդեգրված ուղու հետ չհամաձայնվելու պատճառով:
1998-ի դեկտեմբերի 22-ին ընտրվել եմ Շենգավիթի ՀՀՇ խորհրդի նախագահ:
1999-ի հունվարի 16-ին մի խումբ համախոհների հետ հիմնել եմ “ԵվրոՈւղի” euroway

հասարակական կազմակերպությունը եւ ընտրվել եմ այդ կազմակերպության խորհրդի նախագահ:
1999թ. մայիսին մի խումբ համախոհներով հիմնել ենք “Արմատ” ժողովրդավարության եւ քաղաքացիական հասարակության կենտրոնը:
2006թ. մի խումբ համախոհների հետ հիմնել ենք “Քաղաքացիական անհնազանդություն” շարժումը:
2007թ. ակտիվորեն մասնակցել եմ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի նախագահական մրցարշավին, եղել եմ Շենգավիթի նախընտրական շտաբի ղեկավարի տեղակալ:
2008թ. մասնակցել եմ կեղծված ընտրություններին հաջորդած համաժողովրդական շարժմանը: Մարտի 1-ի խաղաղ ցուցարարների ջարդից հետո, մարտի 3-ին ձերբակալվել եմ եւ իշխանությունը զավթելու շինծու մեղադրանքով 71 օր պահվել “Երեւան-Կենտրոն” քրեա-կատարողական հիմնարկում (КГБ):

2008թ. մայիսին մի խումբ համախոհներով հիմնել ենք ՀՀ քաղաքական բանտարկյալների եւ հալածյալների պաշտպանության կոմիտեն:
2008թ. ամռանը անդամագրվել եմ նորաստեղծ Հայ Ազգային Կոնգրեսին

:
2009թ. մայիսին, չլինելով թեկնածու, ակտիվորեն մասնակցել եմ Երեւանի Ավագանու ընտրությունների Հայ Ազգային Կոնգրեսի մրցարշավին, եղել եմ Շենգավիթի նախընտրական շտաբի ղեկավարի տեղակալ:2010թ. հուլիսին, ՀՀՇ համագումարից հետո, բաց նամակով դիմել եմ ՀՀՇ անդամներին ու դուրս եկել Հայոց համազգային շարժում կուսակցությունից:

2011թ. հունվարին նախաձեռնել եմ Առցանց Ազատականների Ալյանսը` 3Ա
2011թ. ապրիլի 15-ին, հայտարարություն եմ արել Հայ ազգային կոնգրեսին իմ անդամությունը դադարեցնելու մասին: 2011թ. սեպտեմբերից սկսել եմ թղթակցել ejournal.am էլեկտրոնային ամսագրին:2012թ. մարտին «Ժառանգություն» եւ «Ազատ դեմոկրատներ» կուսակցությունների հրավերով ընդգրկվել եմ այդ երկու կուսակցությունների անդամներից եւ հասարակական սեկտորի ներկայացուցիչներից կազմված, «Ժառնգություն» կուսակցության ՀՀ ԱԺ ընտրությունների համամասնական ցուցակում: Ընդգրկվել եմ նաեւ «Ժառնգություն» կուսակցության ընտրական շտաբի կազմում` որպես քաղաքական խորհրդական:
2013թ., չհամակերպվելով Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի կողմից ՀՀՇ-ն փաստացի լուծարելու ծրագրի հետ հետ, մի խումբ համախոհներով նախաձեռնել եմ ՀՀՇ վերականգնումը եւ նույն թվականի հոկտեմբերին ընտրվել եմ ՀՀՇ վարչության անդամ:
2015-ին, մերժելով ՀՀՇ ղեկավարների որդեգրած հարմարվողական քաղաքականությունը եւ համագործակցությունը Սերժ Սարգսյանի հետ Սահմանադրությունը փոխելու հարցում, կասեցրել եմ անդամությունս ՀՀՇ-ին:

Ամուսնացած եմ Ծովիկ Կասաբյանի հետ:
Ունեմ 3 զավակ:
Ավագ որդիս` Լեւոնը, տնտեսագետ է, միջնեկս, Ռուբենը, քաղաքագետ, իսկ աղջիկս՝ Մարիամ Լուսեն, 1 տարեկան է:

Հայրս` Ռուբեն Ռուբինյանը, մահացել է 1999 թ.:
Մայրս` Մարիամ Կարապետյանը, մահացել է 2012թ.:
Կարող եք նաեւ տեղեկություններ քաղել

Տես նաեւ`

Persons.am

Սա իմ էջն է YouTube-ում:

Իսկ այստեղ կգտնեք իմ լուսանկարների ալբոմը:

I was born on September 14, 1957 in Yerevan.
Education:
I attended Yerevan basic school N38 named after V. Belinsky.I received my higher education at State Engineering University of Armenia which I joined in 1974 and graduated as an electrical engineer in 1979.
Career:
— 1979-1991: I worked at “Hayhastoc” scientific manufacturing complex as an engineer, at “VNIIStandardelecro” institute’s Armenian branch as a senior engineer, at “Transistor” scientific manufacturing complex as a senior engineer, first- rank engineer- constructor, a sector manager, then as head of Information and Computing Center.
— As of 1988, I became an active contributor in the “Karapakh Movement” and afterwards in the “Pan-Armenian National Movement”, “HHSh”.
— From 1989-1990, as a member of “Transistor”’s volunteer squad, I participated in the defense operations of Blutan village of Hadrout area, in Nagorno-Karabakh Republic.
— From 1991-1999, I was uninterruptedly elected a member of the executive committee of the “Pan-Armenian National Movement”.
— In 1990, I was elected a deputy of the Supreme Council of RA and worked at the Standing Committee on Local Self-Government.
— In January 1991, I was elected the head of the Local Council of Shengavit district of Yerevan.
— In June 1992, I was appointed deputy head of the Executive Committee of Yerevan City, but in December I resigned from the post. My decision was related to the resignation of the head of the Executive Committee of Yerevan City, Hamparcum Galstyan.
— In January 1993, by presidential decree, I was appointed the head of the RA Presidential Supervisory Service.
— In 1995, I was elected a member of the National Assembly of the Republic of Armenia.
— In July 1995, I was elected the vice- president of the National Assembly of the Republic of Armenia.
— In June 1997, in the General Assembly of the Parliamentary Assembly of the
Black Sea Economic Cooperation (PABSEC), being the head of Armenian parliamentary delegation, I was elected the vice-president of the PABSEC.
— In February 1998, I resigned from my post as the vice- president of the National Assembly of RA, and was integrated in the National Assembly’s Standing Committee on Financial- Credit and Budgetary Affairs.
— In the same period, I stopped my membership in the Pan- Armenian National Movement, “HHSh” executive committee, as a consequence to having disputes with “HHSh” executive committee chairman over principles and for disagreeing on the adopted course.
— On December 22, 1998, I was elected head of “HHSh” council of Shengavit district.
— On January 16, 1999, with a group of supporters, I founded “EuroWay” NGO and was elected the board director of that organization. euroway

— In May 1999, with a group of supporters, I founded “Armat”, The Center for Democracy and Civil society.
— In 2006, with a group of supporters, I established the Civil Disobedience Movement.
— In 2007, I actively participated in the presidential campaign of Levon Ter- Petrosyan as deputy chief of Shengavit pre-electorate precinct.
— In 2008, I participated in the nationwide protests which followed the rigged presidential election in Armenia. After the massacre of the peaceful demonstrators on March 1, I was arrested on March 3, on false accusations of plotting to seize power. I was kept in custody for 71 days at “Yerevan-Center” jail (KGB).

— In May, 2008, with a group of supporters, I established the Committee for defense of political prisoners and politically harassed.
— In summer 2008, I joined the newly formed Armenian National Congress.

— In 2009, in Yerevan City Council elections ,without being a candidate myself, l actively participated in the electoral campaign of the Armenian National Congress as deputy chief of Shengavit precinct .
— In July 2010, after the Pan- Armenian Movement’s congress, in an open letter addressed to the party’s members, I announced that I quit the Pan-Armenian National Movement party, (HHSh).

— In January 2011, I initiated “The Online Liberals’ Alliance”, “3Ա”.
— On April 15, I informed the Armenian National Congress that I stopped my membership to it.
— Since September 2011, I correspond to ejournal.am, a monthly electronic journal.
— In March 2012, in the National Assembly’s elections, I was invited by the Heritage and the Free Democrats parties to join the Heritage party’s proportional list, which included members from the two mentioned parties and representatives from the public sector. I also joined the electoral precinct team of the Heritage party as a political consultant.
Family:
I reside in my parental house with my family.
My father, Rouben Rubinyan, passed away in 1999.
My mother, Mariam Karapetyan, passed away in 2012.
My eldest son, Levon, is an economist. My youngest, Rouben, graduated from Yerevan State University, then earned his Master degrees from each of the prominent universities, UCL (University College London) in London, and Jagiellonian University in Krakow. He is currently serving in the army.You can also find information about me in